Lanzarote (Canarische eilanden) 6 november 2021 tot 13 november 2021

Inleiding

Lanzarote is niet het eiland met de vele vogels. Het dorre vulkaan- en woestijngebied nodigt uit om sightseeing trips te doen, te genieten van het prachtige specifieke vulkaanlandschap en uiteraard van de zon. Er zijn wel een aantal locaties te bezoeken om vogels te spotten. De waad- en watervogels zijn het best te zien, in het noorden, bij de stad Orzola in het kustgebied genaamd “Saladar” en in het zuidoosten op en rond de zoutvelden Salinas de Janubio. De woestijnvlakte El Jable, nabij het stadje Soo, is dan weer het ideale gebied om de semi woestijnvogels zoals de westelijke kraagtrap, de renvogel en de griel te spotten alsmede de kleinere vogels zoals de woestijnvink, kleine kortteenleeuwerik en de veel voorkomende berthelots pieper.

In de kleine witte dorpjes, gebouwd op de berghellingen, zitten in het groene struikgewas en palmbomen zangvogels zoals de kanarie, tenerifepimpelmees, brilgrasmus, canarische woestijnklapekster. Ook in de hotelcomplexen met aangelegde tuinen kan men deze zangvogels spotten samen met de vele spaanse mussen en turkse tortels.

De locaties die we bezochten zijn gemakkelijk en vrij toegankelijk. Het eiland is niet zo groot zodat de meeste locaties op minder dan een uur rijden te bereiken zijn.

Tijdens onze trip in november spotten we 43 soorten vogels. Van de meeste soorten zijn er meestal maar een beperkt aantal exemplaren aanwezig.

De temperatuur in november is warm en aangenaam en bedraagt rond de 20 à 25 graden. Het is meestal zonnig maar vrij winderig waardoor het ook nooit te warm wordt.

Zaterdag 6/11/2021 - Puerto Calero

Aangekomen aan het hotel te Puerto Calero, gelegen aan de zuidoostkust van Lanzarote (28°55’02.17”N – 13°42’40.99”W), worden we al verwelkomd door een torenvalk die boven de palmbomen heen en weer vliegt. Een raaf komt ook overgevlogen en 2 turkse tortels vliegen op als we de parking oprijden.

Bij de kleine jachthaven spotten we een 5tal geelpootmeeuwen.

Na een rustige middag gaan we in de late namiddag naar het zuidelijke punt van het eiland, in de buurt van Playa Papagayo (28°50’19.52”N – 13°47’14.06”W). Op een desolate camping roesten enkele geelpootmeeuwen die gezelschap hebben van 4 rotsduiven.

In de weinige duinstruikjes zit een levendige canarische tjiftjaf alle takjes af te zoeken naar kleine insecten. Berthelot’s piepers vliegen heen en terug en zijn ook druk in de weer om elk duinplantje van zijn graantjes te ontdoen.

Als we terugrijden naar het hotel tegen valavond stoppen we nog even langs de golf van Tias (28°56’08.85”N – 13°39’28.17”W). Volgens enkele birdreports zijn op de groene green wel vogels te spotten. Als we aankomen waait er een strakke noordooster. Veel vogels zien we niet.

In de buurt van het waterreservoir zit wel een koppel casarca eenden en wat verder boven een groepje bomen vliegt een zwerm spreeuwen.

De zon gaat onder achter de bergen en kleurt de avond oranje. Terug naar het hotel.

Zondag 7/11/2021 - Salinas de Janubio

De volgende dag staat een bezoek van de Salinas de Janubio (28°56’02.06.81”N – 13°49’30.31”W) op de agenda.

De Salinas de Janubio ligt in het westen van het eiland, langs de LZ2. De Salinas zelf is niet vrij toegankelijk maar de strook tussen de oceaan en de salinas is vrij toegankelijk. Via de LZ703 bereikt men het gebied aan de noordkant, waar een ruime parking beschikbaar is. Je kan ook via de zuidkant het gebied betreden (via de LZ702, parallel aan de LZ2, neemt je een zandweg richting Oceaan, met parkeermogelijkheid).

Van de oostkant van het eiland naar de westkant is het iets meer dan kwartiertje rijden. We steken de berg over en doorkruisen nu het vulkaanlandschap met uitgestrekte “velden” verbrokkelde zwarte lava. We dalen de berg af een daar ligt de Salinas (en Laguna) de Janubio aan ons voeten: een grote licht blauwe lagune met ervoor de zoutvelden die van okergeel tot nagelwit kleuren. Wat verder ligt de zoutoogst mooi in piramidevormpjes geschikt naast elkaar. We dalen verder af tot aan de kustlijn, parkeren onze wagen en maken een wandeling langs de lagune. Bij het verlaten van de parking vliegen een 6tal kleine steltlopers voorbij. Ze vliegen zo snel dat het moeilijk te identificeren is. Ik vermoed dat het drieteenstrandlopers zijn. Als we aankomen bij de waterlijn vliegen her en daar stelkluten en tureluurs op. Met luid gekwetter vliegen 4 casarca eenden over die wat verder op de Laguna neerstrijken. Tussen de ongebruikte zoutbakken groeien wat schrale struiken die vele berthelots piepers aantrekken. Ook enkele witte kwikstaarten vliegen over en weer. Wat verder vliegt een groenpootruiter op die aan de overkant van de Laguna neerstrijkt. Oeverlopers zijn ook duidelijk aanwezig. Regelmatig vliegt er een op om wat verder neer te strijken met zijn wippend gat. De wandeling eindigt langs het zwarte strand waar vele geelpootmeeuwen roesten.

Bij het wegrijden van de Laguna stoppen we nog eens voor het mooie vergezicht. Diep in de verte, midden op de lagune, zien we een groep van een 40 tal geoorde futen zwemmen. En langs de kant, tegen de grote zandpannen zitten een blauwe reiger en 2 aalscholvers te dutten in de zon.

We rijden verder door het dorre vulkaangebied met uitgestrekte velden zwart geblakerde rotsblokken. We volgen een zanderige weg en komen aan de voet van een oude vulkaan (Caldera de Montana Quemada /28°59’17.84”N – 13°48’47.54”W). We maken de steile wandeling tot aan de rand van de krater. Bovenop de vulkaanopening waait er een strakke harde wind. We moeten ons goed stabiel houden om niet van de berg gewaaid te worden. Tijdens deze zonnige middag in dit dorre vulkaanlandschap is er geen vogelleven maar het ruwe dorre landschap is adembenemend mooi.

Na onze vulkaanwandeling begeven we ons naar El Golfo (28°58’56.51”N – 13°49’53.91”W),, een pittoresk vissersdorpje met gezellige restaurants. Tijdens de lunch is een visser zijn vangst van de dag aan het kuisen. Vele geelpootmeeuwen zijn op de afspraak. Telkens hij wat visresten wegsmijt tussen de rotsen vliegt de zwerm geelpootmeeuwen op en dwarrelen kris kras door elkaar in de lucht. Enkele oeverlopers rennen over en op de rotsen op zoek naar kleine insecten.

Bij de terugkeer stoppen we nog even langs de golf van Trias. Benieuwd of er wat meer vogelleven te potten valt. De 2 casarca eenden hebben het gezelschap gekregen van een muskuseend. Wat verder zien we een koereiger op de green naar opvliegende insecten te zoeken. Verder beperkt het zich nog tot enkele spreeuwen en turkse tortels.

Maandag 8/11/2021 – de vlakt van El Jable

Maandagmorgen hebben we om 8 uur afgesproken met Carmen, een vogelgidse en bezielster van Eco Insider Lanzarote (www.eco-insider.com). Eco Insiders is een organisatie die tochten organiseert op Lanzarote zoals birdwatching tour in het woestijngebied El Jable. El Jable is een grote zandvlakte van meer dan 40km² (29°04’19.17”N – 13°35’56.58”W). Het is gelegen ten zuidwesten van het Famara gebergte rond het dorpje Soo (29°05’57.55”N – 13°37’20.45”W).

We hebben afgesproken op de parking rechtover een geitekaasfabriek, langs de LZ30 tussen Teguise en Mozaga. Daar aangekomen verwisselen we onze huurwagen voor een stoere Defender, die inderdaad noodzakelijk blijkt om door het dorre woestijnlandschap, met soms mulle zandwegen, te geraken.

Al vrij vlug spotten we twee brilgrasmussen op enkele desolate dorre takken. Er zitten ook enkele Berthelot’s piepers bij . De Berthelot’s pieper is een endemische soort van Madeira en de Canarische Eilanden en komt voor in droge gebieden, die schaars bedekt zijn met vegetatie. De Berthelot’s pieper loopt en rent actief door de droge vlakte, zit zelden in bomen maar houdt ervan om op een verhoogde rotsblok te zitten, speurend naar kleine insecten.

Wat verder zien we reeds een eerste westelijke kraagtrap, De westelijke kraagtrap is een woestijnvogel die voorkomt in Noord Afrika en op de Canarische eilanden. Gedurende de 4 uur durende trip in dit Famaragebied zien we regelmatig westelijke kraagtrappen.. Nu een enkeling, dan weer een groep van 3 tot een groep van 5 exemplaren.

Ondertussen vliegen er vele kleine kortteenleeuwerikken over en weer, telkens in groepjes van 10 tot 15 exemplaren. Het is moeilijk in te schatten hoeveel we er zo zien overvliegen en landen in het dorre landschap om terug op te vliegen als we langs rijden. Hier en daar is een lap grond omgeploegd als akker, waarop zoete patat gepland wordt. Groepjes woestijnvinken foerageren op deze akkers. Op een paaltje land een canarische woestijnklapekster. Het is een ondersoort van de klapekster. Hij onderscheidt zich van de zeldzamere Algerijnse klapekster door een lichte witte wenkbrauwstreep.

We rijden verder naar een vlakte met hoofdzakelijk mul zand. Het blijkt het vertrouwde terrein te zijn van de renvogel. Al vlug spotten we 3 exemplaren. Wat verder rennen nog 3 renvogels over de vlakte.

We rijden verder richting het dorpje Soo. Rondom het dorpje zijn akkertjes met onder meer zoete patat. Op een van de die akkers foerageren 2 koereigers. Je kan er regelmatig koereigers spotten tussen de kuddes geiten die er met de lokale herder door het gebied zwerven.

In Soo heb we recht op een koffiepauze met een lokale croqueta in een kleine bar. Een vertrouwde stop voor de birdwatching tour. Carmen voert ons vervolgens naar een akker net buiten het dorp. Het is een roestplaats voor de griel. We hebben inderdaad succes. Verspreid op de akker zitten zeker een 20 tal grielen. Het zijn voornamelijk nachtvogels en overdag zijn ze weinig actief. Of ze zitten in het mulle zand of ze staan roerloos tussen de weinig plantjes op de akker.

Tussen de grielen is een hop wel actief op zoek naar voedsel. Na wat foto schooting van de grielen begeven we ons naar de kust. Het landschap is schitterend, al rijdend doorheen het woestijnlandschap met in de verte de Atlantische oceaan. Carmen hoopt nog Barbarijse patrijs te spotten. Blijkbaar is hier ook het jachtseizoen geopend en zijn deze patrijzen bijzonder schuw tijdens de jachtperiode. We kruisen wel nog een groep van 5 renvogels. Mooi spektakel om deze elegante vogels met wit zilverachtige poten en beige verenkleed te zien rennen over de zandvlakte.

Op de terugweg spotten we nog enkel westelijke kraagtrappen, berthelots piepers, woestijnvinken en kleine kortteenleeuwerikken. We rijden voorbij een vervallen herdershuisje die door een koppel raven als verblijfplaats is ingenomen. Eerst spotten we 1 exemplaar, die met zijn luide kraa kraa kraa gekrijs zijn partner roept, die inderdaad spoedig komt aangevlogen. Ze landen zo’n 10 tal meter van onze wagen. We kunnen ze goed observeren hetgeen wederzijds lijkt te zijn.

We naderen het middaguur en het vogelleven komt tot stilstand. Het was een interessante vogeltrip doorheen een prachtig woestijnlandschap. Carmen heeft ons uitstekend gegidst en ons naar deze locaties gebracht waar we de meest voorkomende vogels hebben kunnen spotten.

We lunchen in een van de vele bars / restaurantjes in het dorp La Santa, gelegen aan de Atlantische Oceaan. Tijdens de lunch spotten we een zwarte roodstaart die van het ene muurtje naar het anders springt. Na de lunch maken we nog een korte wandeling. Voorbij het dorp is een groot toeristencomplex opgetrokken vooral toegespitst op wielertoeristen en andere sporters. Net voor de Club La Santa ligt een grote inham die van de oceaan is afgescheiden door een grote dam ( La Ria de La Santa / 29°06’48.40”N – 13°39’24.43”W).). Dit wak zou steltlopers aantrekken. Maar tijdens deze warme middag zijn er, behoudens enkele blauwe reigers, een aalscholver, een kleine zilverreiger, enkele geelpootmeeuwen en oeverlopers, weinig vogels te spotten. Plots vliegt een kleine zangvogel voor ons uit en strijkt neer op een takje van een aangeplante palmboomsoort. Het is een roodborst. Die had ik nu hier niet verwacht.

We keren terug naar het hotel om deze zonnige dag te eindigen aan het zwembad.

Dinsdag 9/11/2021 - Salinas de Janubio

We beslissen om vandaag nogmaals de Salinas de Janubio te bezoeken, om er wat foto’s te nemen van de steltkluten en andere waad- en watervogels.

We stellen ons wat verscholen op aan een zijarm van de lagune en blijven daar rustig en geduldig zitten met ons fototoestel. De verstoring bij mijn aankomst is achterwege en samen met de rust komen de eerste steltkluten dichterbij foerageren. Ook de watervogels die we 2 dagen geleden zagen zijn present: casarca, tureluur, groenpootruiter, oeverloper, geoorde fuut (maar te ver weg om er foto’s van te nemen). Ook een kleine zilverreiger komt overgevlogen en de vele berthelots piepers houden mij gezelschap. Een groepje van 5 witte kwikstaarten vliegt geregeld over en weer. Hoog op de rotsen zit een koppel raven die hun typisch kraa kraa kraa roep laten horen. We kunnen mooie foto’s maken van de vele steltlopers die rondom mij komen foerageren.

Woensdag 10/11/2021 - Famara Cliffs

Bij zonsopgang begeven we ons naar de Famara Cliffs gelegen ter hoogte van Haria. Bij het verlaten van het hotel spotten we al meteen een canarische woestijnklapekster en een hop.

Tijdens de rit er naartoe worden we getrakteerd op een mooie spektakel van 2 torenvalken. Ze fladderen in de lucht rond elkaar en lijken met hun klauwen in elkaar te verstrengelen. Het vroege zonlicht verlicht mooi hun vleugels.

De Famara Cliffs begrenst het noordwestelijke deel van Lanzarote. Dit prachtige landschap met kliffen tot 600 meter hoog, is een van de beste pekken op het eiland om roofvogels te spotten zoals de barbarijse (slecht)valk. De kleine bosjes en laag struikgewas trekken ook vele zangvogels aan. Carmen van Eco Insider Lanzarote heeft ons een goede locatie opgegeven om roofvogels en zangvogels te spotten, genaamd Mirador de El Risco de Famara in het domein genaamd ”El Bosquecillo” (29°07’34.81”N – 13°31’28.26”W).. Het is gelegen dichtbij een militaire radarpost, gevestigd op het hoogste punt van het eiland, die een uitstekend herkenningsteken vormt. Vanaf de mirador heb je een adembenemend zicht van de Atlantische Oceaan, de noordwestelijke kustlijn met in de verte de eilanden Graciosa, Montana Clara en Alegranza. De zon is van de partij maar met de flinke zeebries voelt het toch wat fris aan. Al vlug zien we een koppel tenerife pimpelmees, die zoals onze bekende pimpelmees, druk in de weer zijn om alle takjes en blaadjes van de groene struiken te onderzoeken naar insecten en kleine graantjes. Ook Berthelots piepers zijn hier uitdrukkelijk aanwezig. Als we aan de klif aankomen vliegen 2 valken langs de rotswand. Ze zijn maar enkele tellen te zien en verdwijnen achter de rotswand. Niet zeker maar waarschijnlijk 2 barbarijse (slecht)valken die hier regelmatig gespot worden. We zitten nog wat te wachten langs het muurtje die de steile rotswand afbakent. Maar behoudens een koppel raven en enkele geelpootmeeuwen die overvliegen speuren we geen valken noch ander roofvogels. We maken een wandeling in het gebied tussen de vele struiken en lage bosjes. We spotten er de canarische woestijnklapekster, grauwe gors, brilgrasmus, en opnieuw een koppel tenerifepimpelmees met uiteraard de steeds aanwezige berthelots piepers. Na een flinke wandeling dalen we terug af, richting Caleta De Famara. Op een electriciteitskabel die langs de weg hangt zit een torenvalk op de uitkijk. We stoppen even voor enkel foto’s. Juist boven de bergflank komt een een bruine kiekendief aangezweefd. Het is een vrij grote vogel met lange rechthoekig staart die tijdens zijn glijvlucht zijn vleugels in V-vorm houdt.

We komen aan in het surfersdorp Caleta De Famara, aan de voet van de Famara Cliffs, waar we een uur geleden en 600 meter hoger zaten. Na de lunch in de lokale visrestaurant Sol maken we nog een lange strandwandeling tussen de surfers. Het is een van de weinige uitgestrekte witte zandstranden op Lanzarote. Terwijl geelpootmeeuwen hoog langs de rotsflanken zweven, komen we enkele drieteenstrandlopers tegen, die vlijtig het strand op en neer afrennen met de op- en aftrekkende vloedlijn. Het blijft mooi om die kleine grijze bolletjes, met zwarte snavel en poten, over het strand te zien “rollen”.

Bij het terugrijden naar het hotel stoppen we even in Puerto del Carmen (28°55’31.33”N – 13°38’16.25”W) , een toeristische haven- en badplaats turkse tortels en spaanse mussen zijn hier ook een klassiek stadsbeeld. Het schelle luidruchtige gekrijs verraadt de aanwezigheid van halsbandparkieten. Er vliegen een 5tal in en rond de toppen van de palmbomen.

De zon is ondertussen achter de bergtop verdwenen en de nacht valt over Lanzarote. Tijd om naar het hotel te gaan en de dag met een lekker avondmaal af te sluiten.

Donderdag 11/11/2021 - Orzola

We plannen een voormiddag langs de noordoostkust van het eiland.

We verlaten de LZ1, richting een klein pittoresk dorpje Tabayesco (29°07’37.48”N – 13°28’51.93”W),waardoor, links en rechts van het dorp, twee - weliswaar uitgedroogde - beekjes lopen. In en naast de bedding van de beekjes groeien er struiken en enkele bomen die zangvogeltjes lokken. Naast de klassieke Berthelots piepers, Turkse tortels en Spaanse mussen, spotten we enkele tenerifepimpelmezen, een zanglijster, een brilgrasmus en enkele kanaries.

We rijden de LZ1 verder richting Orzola. We komen voorbij een locatie met grotten (Jameos del Agua) waar een albino kreeftesoort leeft. Het blijkt een toeristische attractie te zijn. Rijen mensen schuiven aan om de grot te bezoeken. We besluiten om door te rijden. Het landschap veranderd in een rotsachtig maanlandschap. Het lijkt wel dat ze grote donkerrode rotsblokken uitgestrooid hebben tussen de vele duinheuveltjes van wit zand begroeit met duingrassen. Het is een mooie rit in dit ruige landschap langs de kust.

Aan de kust van Arzola, het noordelijk gelegen havendorpje, is er een gebied, genaamd “Saladar”, gelegen juist voor men het stadje inrijdt (29°13’00.15”N – 13°26’34.91”W), die bij eb steltlopers aantrekt. We komen aan in de late voormiddag als het tij wegtrekt. Enkele zandplaten tussen de zwarte rotsen vallen droog. In het ondiep water tussen de rotsen is een lepelaar met zijn lange lepelachtige bek het water aan het filteren op zoek naar kleine ongewervelde diertjes. Ook een kleine zilverreiger is op jacht naar visjes. Langs de waterlijn zitten hier en daar steltlopers: bontbekplevier, tureluur, zilverplevier, regenwulp en enkele oeverlopers. Terwijl we de waterlijn verder afzoeken houdt een canarische woestijnklapekster ons gezelschap samen met enkele berthelots piepers die tot bijna tussen onze voeten rond lopen.

Vrijdag 12/11/2021 - Terug naar Famara Cliffs.

De barbarijse valken, die we 2 dagen eerder met moeite gezien hebben, dagen ons uit om nogmaals terug te keren naar Famara Cliffs. Op de heenweg spotten we 4 koereigers op een akker langs de baan en zit op ongeveer dezelfde plaats opnieuw de torenvalk op de elektriciteitsdraad. Bij het naar boven rijden richting El Bosquecillo komen we terecht in laaghangende wolken. Aan de rand van de klif speuren we een tijdje de omgeving af. Enkel 2 paar raven houden ons wat gezelschap in dit mistig decor. Van enige barbarijse valk is er geen spoor. In dit kille weer zijn ook de zangvogels maar zelden te zien. We spotten brilgrasmus, canarische woestijnklapekster, berthelots pieper, spaanse mus, grauwe gors en bij een geitenboerderij enkel turkse tortels samen met wat stadsduiven.

Na anderhalf uur vruchteloos de rotswanden afgespoord te hebben, dalen we terug naar de vallei. Terwijl wij dalen, stijgt de temperatuur van 16° tot 23°. We besluiten nog eens door de Famara woestijnvlakte te rijden langs een verharde zandweg. Of het is al laat in de voormiddag en heeft de warmte de vogels weggedreven of onze vogelgids Carmen heeft ons maandag toch wel de betere vogelplekjes laten zien, maar in elk geval is er niet veel leven te bespeuren op enkele berthelots piepers en een koereiger na.

Zaterdag 13/11/2021

De laatste dag van onze Lanzarote reis beperken we ons tot een wandeling van ons hotel te Puerto Calero tot Playa Quemada, een vissersdopje 3km verder gelegen. De wandeling leidt ons langs de kliffen die de Oceaan afboorden. Bij de start van de wandeling worden we verwelkomd door een koppel raven. Ze laten zich van dichtbij observeren. Alhoewel de ondersoort op de Canarische eiland iets kleiner is dan de bij ons levende raaf is het toch een imposante zwarte vogel met zijn krachtige bijna te grote snavel. Tijdens de wandeling spotten we opnieuw berthelots piepers en in het dal van een uitgedroogd beekje zit een familie van 5 woestijnvinken. Wat verder zit een canarische woestijnklapekster op een paaltje en aangekomen in het vissersdorp zien we zo’n 40 tal geelpootmeeuwen rustend op het zwarte strand.

Op de terugweg dwarrelt een atalanta vlinder voorbij en krijgen we nog een torenvalk te zien op een stenen muurtje. Ondertussen is het tij aan het wegtrekken en komen wat rotsen droog te liggen. Een paar steenlopers vliegen voorbij en op een rotspartij zit één enkel regenwulp naar schelpjes en wieren te zoeken tussen de spleten van de droog gevallen rotsen. Bij aankomst aan het hotel zit het koppel raven er nog steeds rond te vliegen.

Een familie spaanse mussen en een turkse tortel in de hotelbomen sluiten deze Lanzarote reis af.

Vogelwaarnemingen Lanzarote (43 soorten)

Casarca - Tadorna ferruginea

Geoorde fuut - Podiceps nigricollis

Rotsduif - Columba livia

Turkse tortel - Streptopelia decaocto

Westelijke kraagtrap - Chlamydotis undulata

Griel - Burhinus oedicnemus

Steltkluut - Himantopus himantopus

Zilverplevier - Pluvialis squatarola

Bontbekplevier - Charadrius hiaticula

Regenwulp - Numenius phaeopus

Steenloper - Arenaria interpres

Drieteenstrandloper - Calidris alba

Oeverloper - Actitis hypoleucos

Groenpootruiter - Tringa nebularia

Tureluur - Tringa totanus

Renvogel - Cursorius cursor

Geelpootmeeuw - Larus michahellis

Aalscholver - Phalacrocorax Carbo

Blauwe reiger - Ardea cinerea

Kleine zilverreiger - Egretta garzetta

Koereiger - Bubulcus ibis

Lepelaar - Platalea leucorodia

Bruine kiekendief - Circus aeruginosus

Hop - Upupa epops

Torenvalk - Falco tinnunculus canariensis

Barbarijse valk (slechtvalk) - Falco pelegrinoides

Halsbandparkiet - Psittacula krameri

Canarische woestijnklapekster - Lanius koenigi

Raaf - Corvus Corax canariensis

Tenerifepimpelmees - Cyanistes teneriffae

Kleine kortteenleeuwerik - Alaudala rufescens

Canarische tjiftjaf - Phylloscopus canariensis

Brilgrasmus - Curruca conspicillata

Spreeuw - Sturnus vulgarus

Zanglijster - Turdus philomelos

Roodborst - Erithacus rubecula

Zwarte roodstaart - Phoenicurus ochruros

Spaanse mus - Passer hispaniolensis

Witte kwikstaart - Motacilla alba

Berthelots pieper - Anthus berthelotii

Woestijnvink - Bucanetes githagineus

Kanarie - Serinus canaria

Grauwe gors - Emberiza calandra

Lanzarote - November 2021